thanyathorn kajorrungsilp

เรียงสายลายแสงมาแต่งหล้า รวิริ้วลิ่วฟ้าทาบทาเขา วันวนวารเวียนเปลี่ยนทุกคราว กี่เช้าก็กระนั้นนิรันดร์ไป ผ่านร้อนผ่านหนาวเจ้าเคยผ่าน ผ่านลมกร้านกล้าภูผาไหว ขอเจ้าอยู่ยงดำรงไป ผลิดอกออกใบในครรลอง “ยามฟ้าสาง” ขุนสถาน

เวียนว่ายอยู่ไคลคลา ค่อยช้าช้าเชื่องบรรจง ผุดขึ้นและดำลง คงกระนั้นนิรันดร์ไป ผ่านร้อนและผ่านแล้ง เปลวแดดแผดเป็นไอ ระโยงระยะรยางค์ไหว มิหลงใหลไปกับลม รายทางระทมถมทับ วูบวับกลับกลอกหลอกข่ม

หลงใหลในแสงโสมอันโลมไล้ ทาบลวดลายท้าทายชมลมโชยอ่อน คลื่นสาดสายพาดทรายริ้วระลอกลอน มิหยุดหย่อนห่อนพักสักนาที ลางครั้งลมโครมครืนทำคลื่นคลั่ง ลางครั้งเลื่อนเคลื่อนคืบทะเลคลี่ ตราบโลกห่มลมหายใจให้ชีวี ยามร้ายดีต้องออกเรือเพื่อต่อลม “เรือประมงยามเช้าวันใหม่” อ.

เป็นเชิงเป็นชั้นหลั่นลด งามหมดจดพรายเพรา ม่านคลี่แพรพรมห่มภูเขา พาดเงาคลุมราวไพร ดุจเทวีที่ชั้นฟ้า ทรงคีตาปี่แก้วเรไร ค่อยเติมแต้มแต่งแสงไสว ดุจเทพเดชทำดำเนิน แดดเอยอย่าเพิ่งกร้าน ทาบผ่านทอเงาเขาเขิน