4 วิชาค้นหาความสุข

เป็นไหมครับ ที่บางครั้งก็อยากจะมีเวลาหยุดพักเพื่อหาความสุขให้ตัวเองซักนิดนึงในยุคสมัยที่ทุกอย่างเปลี่ยนแปลงเร็วเหลือเกินและเต็มไปด้วยข้อมูลกับความกดดันที่ถาโถมเข้ามาทุกวันแบบนี้

.

แต่ครั้นจะหยุดพักก็หันไปมองภาระและหน้าที่ที่กองอยู่ตรงหน้าแล้วก็ได้แต่ถอนหายใจว่าจะได้มีเวลาหยุดพักเพื่อหาความสุขได้จริงๆ กับเขาบ้างหรือเปล่า

จากประสบการณ์ส่วนตัวของผมที่ผ่านมา จึงอยากให้แง่คิดกับ 4 วิชาค้นหาความสุข ที่ผมเชื่อว่าถ้าเราพยายามทำมันทุกวันทีละนิดไปเรื่อยๆ สุดท้ายเราจะสามารถทำงานที่จำเป็นต้องหาเลี้ยงชีพไปพร้อมๆ กับการยังมีความสุขไปด้วยได้ ดังนี้ครับ

การจัดลำดับความสำคัญจะทำให้ชีวิตและหน้าที่การงานเดินไปได้ด้วยกันได้โดยที่เราไม่ต้องแลกชีวิตส่วนใหญ่ของเราเพื่อผลสำเร็จเพียงอย่างเดียว ความสมดุลย์ระหว่างชีวิตกับงาน หรือที่เรียกกันว่า work-life balance ไม่ใช่สิ่งที่ต้องเรียกร้องจากใครแต่เราต้องเรียนรู้ที่จะจัดลำดับและสร้างวงจรมันขึ้นมาเอง การรู้จักการโฟกัสกับสิ่งที่อยู่ตรงหน้า และจัดลำดับการทำภารกิจที่จำเป็นต้องให้เรียบร้อยภายในตารางเวลาที่กำหนดให้ได้ ถือเป็นทักษะที่ต้องอาศัยการฝึกฝนไปทีละนิดทุกวันๆ

มีคนระดับผู้นำในโลกมากมายที่ตารางชีวิตนั้นยุ่งกว่าเรามากๆ แต่ก็ยังสามารถจัดลำดับความสำคัญได้ ดังนั้นถ้าเค้าทำได้ เราก็ทำได้เช่นกันครับ

ชีวิตคนเราไม่มีที่ขึ้นตลอดไป หรือลงตลอดไป เวลาที่ขึ้นต้องอย่าทะนงตนมากและต้องหัดเมตตาคนอื่นไปด้วย ในขณะที่เวลาลงก็ต้องมีสติตั้งรับกับพายุคลื่นลมที่กระหน่ำเข้ามาในชีวิต อย่ากลายเป็นคนไม่ดีเพื่อแค่เอาตัวรอด เพราะโดนต่อยน๊อคแพ้บ้างไม่เป็นไร ไฟท์หน้าเรายังสามารถลุกขึ้นมาสู้ใหม่ได้เสมอขอแค่ยังหายใจ อย่าทำสิ่งที่จะเสียใจที่ย้อนกลับมาแก้ไขไม่ได้ เช่นทำร้ายหรือขี้โกงผู้อื่น

ลองหันไปดูชีวิตของ โจ ไบเดน ประธานธิบดีคนล่าสุดของสหรัฐอเมริกาแล้วก็จะเห็นได้ว่าชีวิตของไบเดนนั้นอยู่กับความพ่ายแพ้และสูญเสียมามากมาย เป็นชีวิตที่เต็มไปด้วยกราฟขึ้นและลงอย่างน่าตกใจ หรือลองอ่านหนังสือ ล้มลุกเรียนรู้ ของพี่โจ้ ธนา เธียรอัจฉริยะ หรืออัตชีวประวัติของผู้ที่สำเร็จหลายๆ คนก็จะพบว่าความพ่ายแพ้และล้มเหลวไม่ใช่เรื่องผิดปกติเลย ดังนั้นชีวิตจะมีความสุขถ้าเราเข้าใจสิ่งนี้และจัดการใจเราไม่ให้หลงไปกับการขึ้นและลงนี้ได้ครับ

หากมองให้ดี การเติบโตและความสำเร็จต่างๆ ไม่ว่าจะเล็กหรือใหญ่ที่ผ่านเข้ามาในชีวิตและทำให้เราสามารถมาถึงวันนี้ได้ ไม่ใช่เพราะความสามารถของเราเพียงคนเดียวอย่างแน่นอน บุคคลคนหนึ่งจำเป็นที่จะต้องมีคนสนับสนุน ที่มอบโอกาสในชีวิต และคอยสนับสนุนเพื่อให้เราได้เติบโตขึ้น ดังนั้นเมื่อถึงจุดที่ตัวเองพอยืนไหวแล้ว อย่าลืมหันหลังกลับมาช่วยคนที่ล้มลง หรือยืนยังไม่ไหว และการได้ช่วยเหลือคนอื่นนี่แหละครับ จะทำให้คุณได้พบกับความสุขภายในที่เกิดจากการเป็นผู้ให้ ซึ่งเป็นความสุขที่จะช่วยยกระดับความเข้าใจและความสงบให้เกิดขึ้นภายในใจคุณได้อย่างที่การเป็นผู้รับเพียงอย่างเดียวไม่เคยทำให้คุณได้พบมาก่อน

ในบรรดาวิชาทั้งหมด การปล่อยวางคงเป็นสุดยอดวิชาที่อยู่เหนือวิชาทุกสิ่งอย่างบนโลกนี้ที่จะพาคนๆ หนึ่งให้ได้พบกับความสุขที่เรียกได้ว่าเป็นความสุขที่มีคุณภาพอย่างแท้จริง

อย่างไรก็ดี การปล่อยวางนั้นจำเป็นที่จะต้องอาศัยความเข้าใจความเป็นไปของสิ่งต่างๆ รอบตัวและเข้าอกเข้าใจผู้อื่นพอสมควร เพราะต้นเหตุของความทุกข์ของคนเรานั้นมักจะเกิดจากความคาดหวังที่ต้องการให้สิ่งนั้นๆ เป็นไปอย่างที่เราต้องการ และเมื่อมันไม่เป็นไปอย่างที่คิด ความคาดหวังในใจนั้นก็มักจะถูกแทนที่ด้วยความทุกข์เป็นลำดับแรกโดยที่เราไม่รู้ตัว

.

หากวันนี้การปล่อยวางยังทำได้ยากในบางสถานการณ์สำหรับเรา ก็อาจจะต้องอดทนอย่างเข้าใจ แล้วปล่อยให้เวลาทำงาน จนถึงวันหนึ่งที่สถานการณ์ต่างๆ ได้ถูกคลี่คลายออก ถึงวันนั้นเราก็จะได้เรียนรู้ไปเองโดยอัตโนมัติถึงสิ่งที่เรียกว่าความเป็นไป และเมื่อเราได้เรียนรู้จากสิ่งเหล่านี้ซ้ำๆ กันหลายครั้ง เมื่อนั่นเองเราก็จะเข้าใกล้วิชาที่เรียกว่าการปล่อยวางเข้าไปทีละนิดๆ ซึ่งนำไปสู่ความสุขที่ยั่งยืนในท้ายที่สุดครับ

.

ท้ายที่สุดแล้ว หากวันนี้คุณยังต้องเผชิญกับความทุกข์อยู่ ไม่ว่าจะใหญ่หรือเล็ก ผมก็ขอเป็นกำลังใจให้และหวังว่า 4 วิชาค้นหาความสุขที่ผมได้แบ่งปันผ่านมุมมองจากประสบการณ์ของผมด้านบนนั้นจะช่วยเปิดหน้าต่างอีกบานให้คุณจัดการความทุกข์ได้อย่างเข้าใจมากขึ้น

แล้วพบกันที่ดินแดนแห่งความสุขเป็นครั้งคราว ตามแต่โอกาสจะอำนวยนะครับ เป็นกำลังใจให้ทุกคน และขอบคุณทุกกำลังใจที่ส่งเข้ามาให้กันเสมอ ขอบคุณครับ