เวลาผมจะลงมือทำอะไรสักอย่าง ผมไม่รอให้ทุกอย่าง ‘พร้อม’ แล้วจึงลงมือ แต่ผมลงมือทำตั้งแต่มันยัง ‘ไม่พร้อม’
ฟังดูแปลกๆ ใช่ไหมครับ ทำอะไรสักอย่างโดยที่เรายังไม่พร้อม ทำไปงั้นเหรอ? แล้วมันจะสำเร็จได้ยังไง?
.
คำว่า ‘พร้อม’ ในที่นี้หมายถึง การที่ปัจจัยทุกอย่างเป็นไปตามที่คิดไว้ว่าจะต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ ซึ่งในความเป็นจริง มันเป็นไปไม่ได้ที่จะให้ทุกอย่าง ‘พร้อม’ อย่างที่เราคาดหวัง แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเราจะไม่วางแผนหรือเตรียมตัวก่อนลงมือทำอะไรเลย
.
กลับกันแล้วเราวางแผนให้รัดกุมภายใต้ระยะเวลาที่จำกัด จากนั้นก็ลงมือทำตามแผนที่วางไว้โดยไม่ต้องรอให้ทุกอย่างพร้อม และจำไว้ว่าอย่าลืมเผื่อใจและเตรียมแผนเผื่อพลาดไว้เสมอ หากมีเหตุสุดวิสัยก็ต้องพร้อมปรับตัวและแก้ไขตามสถานการณ์
.
ถ้าเรารอให้ทุกอย่างพร้อมจน ‘สมบูรณ์แบบ’ เราจะไม่ได้ลงมือทำอะไรเลย เพราะความสมบูรณ์แบบนั้นเปลี่ยนแปลงไปตลอดเวลา
ถ้าคุณอยากทำเป้าหมายให้สำเร็จ ไม่ต้องรอให้ทุกอย่างพร้อมดั่งใจ แต่วางแผนและศึกษาให้รอบคอบก่อนแล้วค่อยลงมือทำ
การลงมือทำ ลองผิดลองถูก และสั่งสมประสบการณ์ต่างหาก ที่จะพาเราไปถึงจุดหมายที่ตั้งใจ
ตอนที่ผมเริ่มธุรกิจ ผมก็เริ่มจากการคว้าโอกาสที่ได้มาแล้วลงมือทำ ลองผิดลองถูกมาเยอะ เจ็บหนักมาก็มาก แต่ถ้าผมรอให้ตัวเองมีความรู้ระดับนักธุรกิจมือฉมังแล้วล่ะก็ บริษัทของผมคงไม่ได้มีโอกาสเกิดขึ้นเป็นแน่ แต่ที่ผมมีทุกวันนี้ได้ก็เพราะการลงมือทำโดยไม่รอให้ทุกอย่างพร้อม
.
เช่นเดียวกับการเป็นนักข่าวและพอดแคสเตอร์ ผมเริ่มอาชีพโดยมีเพียงทักษะการพูดที่ติดตัวมาจากการขึ้นเวทีและทำกิจกรรมสมัยยังเป็นนักศึกษา ช่วงแรกที่ลงมือทำก็มีติดขัดบ้างเพราะเจอกับความท้าทายใหม่ โดนติโดนติงมาเยอะพอสมควร แต่ผมก็ยังคงทำต่อไป เรียนรู้จากข้อผิดพลาดแล้วนำกลับมาพัฒนาตนเอง แม้ว่าตอนนี้จะยังเรียกว่าประสบความสำเร็จไม่ได้ อย่างน้อยผมก็เห็นพัฒนาการในตัวผมเอง
.
ไม่เฉพาะเรื่องการทำธุรกิจหรืองานเท่านั้น การทำในสิ่งที่ชอบก็เช่นกัน ไม่ต้องรอให้ตัวเองเก่งระดับโลกหรือเป็นที่หนึ่งเหนือทุกคน คุณก็สามารถลงมือทำสิ่งต่างๆ ได้
ผมขอยกกรณีตัวอย่างของ ‘ลิซ่า (LISA)’ วง BLACKIPNK ศิลปินชื่อดังระดับโลกที่ใครๆ ต่างรู้จักและยอมรับในความสามารถ กว่าลิซ่าจะก้าวขึ้นมาเป็นศิลปินระดับโลก เธอก็มีจุดเริ่มต้นเล็กๆ เหมือนใครหลายคน เธอฝึกฝนทักษะการเต้น ร้องเพลง และทักษะอื่นตามที่สนใจ จากนั้นก็คอยขัดเกลาทักษะเหล่านี้ไปพร้อมกับหาโอกาสลงประกวดตามงานต่างๆ ซึ่งลิซ่าก็ต้องเจอกับความผิดหวังสมหวังปะปนกันไป แต่เธอไม่เคยหยุดทำเพียงเพราะว่าเธอ ไม่พร้อม หรือ ไม่สมบูรณ์แบบแต่อย่างใด กลับกัน ลิซ่ายังคงฝึกฝนและหาโอกาสลงสนามอยู่เสมอ แม้จะมีโอกาสได้เข้าเป็นเด็กฝึกหัด (Trainee) ของค่ายเพลงชื่อดัง เธอต้องฝึกอยู่หลายปีกว่าจะได้เปิดตัวเป็นศิลปินแถวหน้าระดับโลก
.
จุดเริ่มต้นมาจากการที่เธอไม่รอให้ทุกอย่างพร้อมจนเพอร์เฟกต์ แต่ลงมือทำโดยมีเป้าหมายแน่ชัด และค่อยๆ พัฒนาตัวเองจนไปถึงเป้าหมายนั้นแม้จะใช้เวลานานก็ตาม ประเด็นของเรื่องนี้คือ เราสามารถทำเป้าหมายให้สำเร็จได้ โดยไม่ต้องรอให้ตัวเอง ‘พร้อมจนสมบูรณ์แบบ’
.
ความสำเร็จของแต่ละคนไม่เหมือนกัน และเราไม่จำเป็นต้องมีความสำเร็จเพียงหนึ่งเดียว
วันนี้ได้ออกกำลังกาย 15 นาที ก็เป็นความสำเร็จได้
วันนี้ได้อ่านหนังสือจบไป 30 หน้า ก็เป็นความสำเร็จได้
วันนี้ปิดยอดการขายได้ตามเป้าเล็กๆ ก็เป็นความสำเร็จเช่นกัน
.
ไม่ต้องรอให้ทุกอย่างเป็นใจ ไม่ต้องรอให้ทุกอย่างพร้อมไปหมด แม้เป้าหมายจะไม่ได้ยิ่งใหญ่ก็ไม่เป็นไร ค่อยๆ ทำไปทีละเล็กทีละน้อย เดี๋ยวก็จะสำเร็จเอง
ลองมองความสำเร็จเป็นขั้นบันได้ วันนี้ปีนได้สามขั้นเพราะเจ็บเท้า แม้จะน้อยกว่าเมื่อวานที่ปีนได้ 7 ขั้น ก็ไม่ใช่เรื่องแย่ แต่ถ้าเรารอให้เท้าหายเจ็บแล้วค่อยปีน เราก็จะหยุดนิ่งกับที่ไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิดแต่อย่างใด บางครั้งการพักผ่อนก็จำเป็น แต่ถ้าคิดว่าโอกาสตรงนี้ต้องรีบคว้ารีบทำ ก็อย่าลังเลที่จะลงมือคว้ามันมา เพราะความสำเร็จจะไม่เกิดขึ้น ถ้าไม่ลงมือทำ