ในความปกติใหม่ คุณจะเป็น “ผู้รอด” หรือไม่

ช่วงนี้ได้คุยกับหลายคนถึงผลกระทบจาก COVID ที่ส่งผลต่อการทำงาน บางคนตกงาน และหลายคนกำลังจะต้องออกจากงาน Panasonic ลดคนแล้ว การบินไทยลดต้นทุนด้วยการตัดเงินเดือน หลายบริษัทปิดกิจการ ในขณะที่หลายคนเริ่มงานพิเศษมีรายได้เสริมจากการขายขนมมาตั้งแต่โควิดแล้ว

ในขณะที่หลายคนที่มีงานทำ บริษัทไม่เคยลดเงินเดือนกลับไม่เห็นถึงสิ่งเหล่านี้ที่อยู่รอบตัว ทำงานแบบเดิม หรือประสิทธิภาพน้อยลง ความกระตือรือร้นหายไป หรือเมื่อหัวหน้าบี้ยอด พอนายไม่ดุก็ชิล

บางบริษัทพนักงานต้อนรับที่ล้อบบี้ น่าจะราว 5-6 คน ไม่สนใจแขกที่มา แต่นั่งเล่นเกมส์ และดูทีวี ได้อย่างสบายใจ

สภาพแบบนี้เหมือนคนที่ไม่รู้ว่าช่วงนี้ประเทศเราแย่แค่ไหน เศรษฐกิจแย่แค่ไหน และบริษัทเขาจะอยู่รอดหรือไม่ และเอาแต่ประโยชน์ ความพอใจของตัวเองเป็นหลัก

คำถามที่คุณสามารถถามตัวเองได้เลยคือ

1. ถ้าเราเป็นเจ้าของกิจการเราจะประเมินผลการทำงานของคนๆนี้อย่างไร อะไรคือข้อดี อะไรคือสิ่งที่ควรพัฒนา

2. และคุณจะจ้างคนๆนี้ไว้หรือไม่

3. ถ้าบริษัทจะเอาคนออก เราจะเป็นคนแรกหรือคนสุดท้าย และเพราะอะไร

คำพังเพยที่ว่า ไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา อาจเกิดขึ้นกับใครหลายๆคนเมื่อไม่เจอกับตัวเองก็ประมาท แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในขณะนี้มันใกล้ตัวกว่าเหตุการณ์ไหนๆ อย่ารอจนวิกฤตมาถึงตัว

รีบปรับ เปลี่ยน เป็นเดือดเป็นร้อนให้บริษัท

รีบพัฒนาตนเองให้พร้อม หางานใหม่ เพราะชีวิตไม่ได้จบเพียงเพราะตกงาน

คนเราผ่านความปกติใหม่มาหลายครั้ง นับครั้งไม่ถ้วน ไม่ว่าจะเป็น การย้ายโรงเรียน ย้ายถิ่นฐาน ย้ายบ้าน ย้ายที่ทำงาน หรือการเกิดการเจ็บป่วยของคนในบ้านที่เราต้องดูแล การแต่งงาน มีคู่ มีลูก เหตุการณ์ต่างๆนี้ทำให้ชีวิตเราเปลี่ยนอยู่ตลอด

โควิดเป็นเพียงเหตุการณ์การเปลี่ยนแปลงหนึ่ง ดูผลกระทบให้ออก และ “เปลี่ยน” ตัวเองให้ได้

เพราะเราจะไม่มีวันกลับไปเป็นเหมือนเดิมอย่างช่วงก่อนโควิดอีกต่อไป

อยากรอด ต้องเปลี่ยน เริ่มที่ทัศนคติตนเอง..ตั้งแต่วันนี้