โบกปีกบางแสนบางอย่างใยแก้ว
วิบวับแวววามเวาอย่างเงาใส
แสงบรรจงบรรเจิดเส้นเห็นเรืองไร
คลี่กลีบไว้ไหววูบวับรับภุมริน
มาเถิดมาชื่นฉ่ำน้ำหวานหวาน
ดอมนานนานกาลยังสั้นอย่าผันผิน
ยามเจ้ากินอิ่มถึงจึงออกบิน
พาดอกไม้กระจายถิ่นประดับทาง
CR ภาพ – อนันต์ โชติสุนันท์